Cennet Kadınları

“Biz bir avuç kadindik Cennete dokunduk.”Disarida mevsim, havada çiglik çigliga kuslar, toprakta karincalar zikrederken yaraticiyi, bir kadinin kalbinden yükselir bir erkek ve ellerinde büyür masum bir bebek… Kadinin dokundugu yerden açar umut çiçekleri. Insana bahsedilmistir kur-an’in yükü ve merkezine edep diye insa edilmistir kadin. Her sey bir kadinin varliginda hayata kavusur. Bu yüzden kur-an, cahiliye döneminin itilmis ve horlanmis kadinini fezaya yükseltmistir, Allah resulünün isigindan.Diri diri topraga gömülen, pazarlarda köle diye satilan kadina dokunmustur Islamiyet.Ve bu kutsal kadinin kendisine Hz Aise’nin ögrenme, Hz. Hatice’nin vefa, Hz Asiye’nin bataklik içerisinde bile kurtulus çiçegi olarak açan ruhunu örnek almasini isaret etmistir. Kadin kendine deger vermeyi unutup, çirkinliklerden siyrilamadigi gün, eli sopali, kalbi karanlik erkekler yetismeye baslamistir bu ülkede. Sonra bu erkekler kadini daha da kayiplastirmis, eksiklestirmistir. Bir kadini degersizlestirmekle baslamistir, yikilan yuvalarin resmi. Ülkemizde çagdas kadin diye çizilen resimlerin ardinda Islam’in yücelttigi kadini yikan darbeler sinsice islenmistir.Iste çagimizin cehaletinden arinmak için Cennet kadinlarinin en güzel örnekleri olan Hz. Âmine, Hz. Hatice, Hz. Meryem, Hz. Aise, Hz. Asiye, Hz. Sümeyye, Hz. Fâtima, Hz. Zeynep, Hz. Rabia, Hz. Hifâ gibi mukaddes kadinlarin hayatina yolculuk etme vakti. Kadin, iki hece alfabede… Oysa bir hayat risalesi gönüllerde…