90

Hayat futbol maçına benzer. Sen günlerce kafanda oynarsın. Taktiğini çizersin, tekniğini belirlersin. Maça çıkıp oynamadan değiştiremezsin tabelayı. Bazen maçın başında eksik kalınca savunma yaparsın. Gol yemeden bitireyim dersin. Yenemesem de yenilmeyeyim istersin. Bazen de 90 dakika üstün oynarsın, bir gol bulamaz, direkleri döver durursun. Bazen fark yer, bazen balına yenersin hiç emek harcamadan. Çok yetenekli topçuların varsa da karşı tarafın savunması, kalecisi devleşti mi debelenir durursun. Öyle anlar olur ki en klas gol vuruşu topçunun ayağından çıktığında; misal top herkesi aşmış, kaleci seyrediyor, çatala doğru süzülüyor işte orada kaderi rüzgâr belirler. Bir santim içeri düşse top 90’a takılacak, herkesin hayranlıkla izleyeceği müthiş bir gol olacaktır. Ters esse bir santim dışarı döndürse, top direğe çarpıp girmeyecektir. Hayat böyledir işte. Bazen dönen topları kovalamadan gol perdesini açamazsın. Kazansan da kaybetsen de bu oynanan son maç olmayacaktır. Önemli olan hangi takımlarda top koşturduğun değil jübileyi nerede, nasıl yaptığındır. Kimi vardır omuzlara alınır, kimisinin yüzüne bakılmaz, ayaklar altında ezilir. Hayat kadar namert, o kadar da gerçektir bu oyun…