Alilerle Eleniler

"Foça’da deniz kokusu, günes kokusuna karisiyordu. Günesin kokusu deyip geçmemek lazim. Onun isinlarinin degdigi her seyin, çiçeklerin, otlarin, agaçlarin tümünün kokusuna; günesin kokusu diyemez miyiz? Sicakti hava. Denize giren insanlarin çigliklari, tüm Foça’yi kaplamisti sanki. Eleni’nin Foça’da ilk günü bugün. Anneannesi Eleni; bu kokulara âsikti. Yillarca özledigi kokulardi bunlar. Foça’yi torunu Eleni’ye anlatirdi. Yasli Eleni Foça’yi o denli dinledi ki anneannesinden; daha önceleri gelmis gibi bir duygu kapladi benligini. Eleni’nin Iste anneannesinden dinledigi kale. Eleni’nin köpegi Sila da memnundu hayatindan. Eleni’nin yaninda yerleri koklaya koklaya dolasiyordu. Anlasilan o da begenmisti Foça’daki kokulari. Ikide bir burnunu havaya kaldirip kokluyordu havayi. Eleni kalenin önünde durdu. Kalenin duvarina asili bilgi veren Ingilizce tanitim tabelasini okumaya koyuldu. 5000 yillik bilinen tarihi vardi Foça’nin. Iyonlar, Persler, Cenevizliler, Osmanlilar, tüm yasanmisliklarini birakarak gelip geçmislerdi buralardan. Bu dilsiz sokaklar bir anlatabilseydi buralarda olanlari. Insanlarin yasamlarini, günlerini nasil geçirdiklerini merak etti Eleni.Ne acilar ne sevinçler yasanmisti bu topraklarda!"