Alparslan - Şafak Malazgirt'te Sökmüştü

Alparslan ve Romanos Diogenes…
Iki ayri dünyanin, iki ayri devletin temsilcileri.
Selçuklu Sultani Alparslan, insan mihverli bir idare tarzi ortaya koymustur. Insani insan olarak görmüstür.
‘Insani yasat ki devlet yasasin’ düsturunun en iyi uygulayicilarindandir. Zamaninda insanlar adil olarak idare edilmistir. Müreffehtirler. Pek çok ilim gibi astronomi ilmi de onun zamaninda çok ilerlemistir. Bîrûnî ve benzeri ilim adamlari dünyanin yuvarlakligini, kendi ekseninde ve günes ekseninde döndügünü ispat etmislerdir. Bizans imparatoru Romen Diogenes ise insani insan olarak görmeyen bir dünyanin temsilcisidir.
Ona ve o zihniyettekilere göre, insan ancak köledir ve zulüm edilecek güruhtan baska bir sey degildir. Haçli Seferleri sirasinda yaptiklari katliamlari tarihin unutmasi mümkün degildir. Refahtan çok uzaktirlar. Cehaletin zifirî karanligi içinde yüzmektedirler. Batlamyus’un dayattigi ‘dünya bir tepsi gibidir’ inancindan kurtulamamaktadir.
Alparslan romaninda; 1071’de Malazgirt’te safagin söktügünü, Anadolu ve Avrupa’yi nurlandirmaya basladigini tarihi delilleriyle bulacaksiniz.