An'da Geçmiş Zaman

Dogdugum ay Haziran’ i fisildasa da, her sonbahar yeni bir baslangiç ve dogustur bana. Yeni umutlarin dogdugu, yeni kararlarin alindigi ve sifirdan tekrar baslamalarin heyecanidir.Yesilden hafif kizila, kizildan alacali bulacali sarilara dönen yapraklar… Doganin olaganüstü gücü bir övgü bekler utanarak ve yalniz bir rüzgarla ayaklarimizin ucuna kadar getirir onlari. Sanki bizi fark edin, bize dokunun derler. Onlar da sevilmeyi istiyorlardir bana göre, tüm canlilarin istedigi gibi…Ve an’li geçmis zamanlarda bugün sonbahari ve seni özledigimi hissettim, sevdigim, büyüdügüm sehir…Simdi senden uzak olsam da önemli degil. Hep içimdesin, benimlesin. Bebekligimi, çocuklugumu, gençligimi; kisaca yolun yarisini seninle paylasmak çok özeldi.Su anda da yanagimi islatan o iki damladaki gülümseyisimi soruyorsan, seninle her sonbaharda tekrar dogusumu hatirlamamdandir Istanbul’um…