Ateşler

Bir ask bunaliminin ürünü olan “Atesler“, bir ask siirleri derlemesi sayilabilir, ya da, söyle de diyebiliriz; belli bir ask mefhumuyla birbirlerine baglanmis bir dizi lirik düzyazi. Bu haliyle eser hiçbir yorum gerektirmez, çünkü kurbanina hem bir illet hem bir temayül olarak kendini dayatan mutlak ask, en eski zamanlardan beri, tecrübe edilmis bir olgu ve edebiyatin en çok islenmis konularindan biri olmustur. Bu kitaba kaynaklik eden ask gibi, yasanan her askin, karmasik bir duygular ve sartlar karisiminin yardimiyla, verili bir durumun içinde olustugu, ardindan bozuldugu hatirlatilabilir. “Atesler“de bu duygular ve bu sartlar kah dogrudan, ama oldukça gizli bir sekilde, baslangiçta çogu günce notlari olan kopuk “düsünceler“ araciligiyla, kah tersine dolayli yoldan, efsaneden ya da tarihten ödünç alinmis ve zamanin içinden saire birer destek olarak hizmet etmesi düsünülmüs hikayeler araciligiyla dile gelirler.
Marguerite Yourcenar-
(Arka Kapak)
Uçakta, senin yanindayken, tehlikeden korkmuyorum artik. Insan tek basina ölür ancak.
Asla yenilmeyecegim. Yene yene yenik düsecegim ancak. Bozulan her oyun, sonunda mezarim olacak aska beni kapattigindan, hayatim bir zaferler zindaninda sona erecek. Yalnizca bozgun anahtarlari bulur, kapilari açar. Ölüm, kaçaga yetismek için harekete geçmeli, onda hayatin keskin ziddini tanimamizi saglayan o hareketsizligi kaybetmelidir. Ölüm bize, uçarken vurulmus kugunun, kim bilir hangi karanlik Hikmet tarafindan saçlarindan yakalanmis Akhilleus’un sonunu sunar.
Pompei’deki evinin girisinde dumandan bogulmus kadin için oldugu gibi, ölüm, öteki dünyada, kaçisin koridorlarini uzatir sadece. Benim ölümüm tastan olacak. Mukadderat’in iskelelerine, açilabilen köprülerine, tuzaklarina, yeraltindaki bütün yollarina asinayim. Orada kaybolamam. Ölümün, beni öldürmek için, suçortakligima ihtiyaci olacak.
Kursuna dizilenlerin yigildiklarini, diz üstü çöktüklerini fark ettin mi? Iplere ragmen gevsediklerinden, olan olduktan sonra bayiliyormusçasina bükülürler. Benim gibi yaparlar. Ölümlerine tapinirlar.
Mutsuz ask yoktur: sahip olmadigimiza sahibizdir yalniz. Mutlu ask yoktur: sahip oldugumuza sahip degilizdir artik.
Korkacak bir sey kalmadi. Dibe vurdum. Senin kalbinden daha asagiya düsemem....
(Akhilleus ya da Yalan, s. 22-23)