Aydınlık Günler

Düsünün; koca bir ömrü bir sevdayi gizlemekle geçirdiniz. Içinizde her gün büyüyen bir sevda. Büyüdükçe içinizi daha çok acitan ama acisina ragmen vazgeçilmeyen bir sevda. Sevdiginiz kisi size o kadar yakinken, maalesef hiçbir seyden haberi yok. Sevdiginizi ona söyleyemezsiniz. Söyleyemezsiniz çünkü engeliniz çok.Düsünün; içinizde gizlice her gün büyüttügünüz o muhtesem sevdanin kahramani, bir baskasinin sevdasi oldu bir gün. Bunu en yakininizdan duydunuz. Duydugunuz an, gene hiçbir sey belli etmemek için sessizce beklediniz. Bekliyorsunuz, çünkü sizden baska gerçekleri bilen yok.Bazen susmak gerekir diye düsünüyorsunuz. Söylendiginde gerçeklerin sir olmaktan çikmamasi için.Siz olsaniz ne yaparsiniz? Çiglik çigliga aglamak mi dogrusu? Isyan edip gemileri yakmak mi? Ya da içten içe yanip, zamanla yok olmak mi?Her sevda bir gerçek, her gerçek bir sirdir.Her sir kalbinizin bir kenarinda sessizce bekler.Ya sessizligi siz bozarsiniz ya da siz de sevdanin sessizliginde lâl olur kalirsiniz.