Az Kalan Gölge

Az Kalan Gölge’nin Osman’ı önce doğduğu yerde du¨şe kalka, sonra du¨nya u¨zerinde du¨şe kalka yaşadı durdu. Durdu ama öyle durmak değil. Yaşamaya yemin etmiş gibi debelendi durdu. Okullar okudu, askere gitti, darbeler gördu¨ ve ru¨yalar, du¨nyaya baktı; hayatın yu¨zu¨ne. Okyanuslar aştı, parklarda yattı, yu¨ru¨du¨ hem de çok, biz de onunla beraber. Görmedi, etrafında pervaneler vardı. Sonra bir gu¨n oturup kendine laf anlatmaya başladı Osman oğlu Osman; kendine laf dinletmeye.
“Gönlu¨n genişti senin, uçmak istedin, açmak istedin, kaçmak istedin.”