Başkuş

“hece baglariyla baglandik ... ne hos aslinda ...” diyenesadece O’na, dese de Tevhide Sebnem Sönmez, Baskus’ta siirleriyle o’ndan çikip herkese variyor. Dünle bugünün içinden geçerek aski, özlemi, erotizmi, sevgiyi islerken, gökyüzünün bölünmez bütünlügünü bozan, Simurg’u tahtindan edip bas’a geçen kuslarin zalimligini de imliyor. Siirin gönlüne Rengin Sönmez’in bas asagi çizgileri eslik ediyor. Baskus, mitolojiye, insana ve onun en eski tarihi olan aska da uzanirken, yasamin birincil düsmani olan iktidara da baskaldiriyor. Ne eski ne de yeni bu siir. Derdi hikâyesinde sakli. Derisi yüzülmüs isyan, riyasiz rüyalar ve kirildigindan olsa gerek aglayan dizelerle bir sehrin/ülkenin insanlarinda boy veriyor…