Batı Cephesinde Yeni Bir Şey Yok

Savasin incittigi insanlara bir ses veren Erich Maria Remarque, bize hatirlattiklariyla her zaman el üstünde tutulmasi gereken bir yazar. Savasin dehsetini, beraberinde getirdigi yikimi, insanoglunu birbirine nasil yabancilastirdigini birinci agizdan, çarpici bir sekilde dile getiren Remarque, savasla ilgili bildigimizi sandigimiz gerçekleri sorgulamamizi saglarken, edebiyatin ne kadar güçlü ve ölümsüz bir kaynak olabilecegini de bir kez daha kanitlar.
Remarque’in, I. Dünya Savasi’ndaki bir grup askerin hikâyesini on dokuz yasindaki bir çocugun gözlerinden anlattigi Bati Cephesinde Yeni Bir Sey Yok, yayimlandigi günden bu yana, devami niteliginde olan Dönüs Yolu’yla birlikte tüm dünyada büyük ilgi görmeye devam etmekte. Canli çarpisma sahnelerinin yani sira savasin abesliginin ve askerlerin issizliginin vurgulandigi cephe arkasi bölümleriyle de okuru içine hapseden roman, Yasar Kemal’in sözleriyle “bugün de taptaze, bugün de her okuyucusu tarafindan yeniden yeniden yaratilarak uyariyor, direnme gücü veriyor.” 20. yüzyil dünya edebiyatinin bu önemli yapiti, simdi Everest Yayinlari’nin dünya klasikleri dizisindeki yerini aliyor.