Bey ile Büyücü

Eski Ortadoğunun halklarından Medlerin rahipler sınıfına, “büyük adam” anlamında Mag deniliyordu.Maglarla başları belâda olan Yahudiler, kötü kavimlere onların isimlerini verdiler: Gog ve Magog (Yecuc ve Mecuc). Macarlar “Mag eri”, Moğollarsa “Mog oğul” olarak adlanıyordu. Ataları Ortadoğu’da yaşayan Türkler bu kelimeyi bag olarak korudular. Din adamlarına “bakçı”, yöneticilerine bak/beg, zenginlerine ise bay dediler.
İranlılar, Hintliler ve Slavlar, bu kelimeyi hem Tanrı, hem de zengin anlamında kullandılar.Türk din adamı daha sonra bağıcı/büyücü haline geldi.
Yunanlılar da Medlerden duydukları “Mag” kelimesini büyücü olarak Batıya taşıyarak, şimdiki “Magic” kelimesi ortaya çıktı. Türkler bu sözcük ile büyüklüğü ifade ediyorlardı ve büg dediler. İngilizlerin ataları (Saksonlar) big diye aldılar. Türklerin büyüsü (bögü), İskoçya’da bug (hayalet) haline geldi. Acaba, insanlar eskiden tek bir dilde mi konuşuyorlardı? Ya da sahi Türklerin aslı nedir, nerededir)