Çanlar

Göründügü kadariyla içeride iki kisiydiler. Yeni soluklanmislardi ki, sigindiklari metruk yapinin agir demir kapisi bir kedinin geçebilecegi kadar aralandi. Önce bir bas uzandi, birkaç saniye sonra iki kisi süzüldü içeri. Isik düstü ince bir agaç kalinliginda, boylu boyunca. Çanlar, siyasetin zamani ve sehirleri altüst ettigini duyurmak için çaliyor. Petersburg’da, Neva Caddesi’nde kizakla kayilan güzel ve sakin günler… Sonra devrimin saatleri, sonra sehrin ismini Leningrad yapmak için gelen Bolsevikler… Ülkesinden uzakta, Konstantinopol’de, Çukurcuma sokaklarinda o eski sakinligi beyhude arayan bir kadin… Ajanlar, muhbirler, istihbarat servisleri… Genelevler, revüler, perükâr salonlari arasinda kisi çikartan, bahari baslatan hayata tutunma çabasi… Stalinistler ve Troçkistler… Paris’e ve oradan Barcelona’ya, Ispanya Iç Savasi’nin çetin bir cephesine varan bir öfke… Geçmis günlerden gelecek güne. Nereye varir bu mücadele? Gün Zileli, Bolsevik Devrimi’nden Gezi Parki’na, simdiki zaman direnislerine, isyanla ve yasam istahiyla geçen bir ömrü anlatiyor. Dirençli, sokagi çagiran, gencecik