Çaya Düşen Dem

Kültürümüzde kissalarin -hikâye ve menkibelerin- ayri bir yeri vardir. Sohbetlerin olmazsa olmazidir. Bu yönüyle kissalar tatlidaki seker gibidir. Az veya çok, sohbetlerimizde bir sekilde kullanilir. Sohbetler onunla renklenir, verilen mesajlar onunla daha anlasilir ve daha kalici hâle getirilir. Nasil ki dürbünler uzagi yakin hâle getirirler, kissalar da öyledir. Bazen saatlerce anlatilan, anlasilmaz gibi görünen bir mesele, bir kissayla kolayca anlasilir hâle gelir.Bizim için çay da sohbet de bahaneydi. Biz bu kitapta her sözü insana, insanin kemâline, kâmil insana getirmeye çalistik.Çaydaki demden muradimiz sohbetteki kivamdi. Sohbetteki kivamdan da amacimiz insandaki kivam.Bu kivamin Islam literatüründeki karsiligi “Insan-i Kâmil”dir.