Cemre

Bir türkünün kanadinda uçuyordum. Kimi kez alçaliyor, bazen yükseliyorduk. Bir an maviye bulaniyor, az sonra sapsari bir ovayi oksarcasina geçiyorduk. Türküyle birlikte yolculuk da bitti. Beni kanatlarinda uçuran, kavgaya hazir, barisa yatkin, sevdanin sözcüsü ezgi çekip gitti; ben orada kaldim. O agaçsiz, yayvan, yumru tepede. Lütfiye Aydin’in bu kitabi, bir çiglik basli basina. 1990 yilinda ilk kez yayinlanan Cemre, okurda bir kor atese yaklasildigi izlenimi birakiyor; gerçekten Türkiye’nin o yillari, daha sonra yasanacak büyük toplumsal olaylara, atese hazirliyordu hepimizi. Aydinlar, gazeteciler bir bir öldürülüyor, Sivas’ta aydinlar yakiliyor ve ates ülkemizi bastan asagi sariyordu. Cemre bütün bu acilari hisseden bir çiglik, bir sorumluluk kitabi. (Tanitim Yazisindan)