Delilik Ülkesinden Notlar

“Akillilar dünyasinin bir kiyisinda, sisli bir dag basinda çöreklenmis, dünyayi kendimce anlamlandirmaya çalisan bir deliyim. Akillilardan çok farkli oldugumun bilincini her an tasiyarak, onlari gözetliyorum. Sürekli, duygularimi ve düsüncelerimi, akillilarin dünyasina özgü tarzda kodlamaya çalisiyorum. Baska türlü, iletisim kurmak, konusmak imkânsiz olur. Ben baskalarini gözetlerken, bir baska göz beni gözetliyor. Beni gözetleyen o gözü gözetleyen baska bir göz daha var. Daha ötelerde, onu da gözetleyen bir göz var. Mutlak’a kadar zincirleme giden bu korkunç yabancilasma ve gözalti duygusu içinde, ancak Allah, en uçta Allah’in var oldugu inanci güven verebilir.
Ayse Sasa, Yesilçam’in ünlü ve yetkin senaristlerinden biri. 1963 yilindan itibaren Türk sinemasinda Murat’in Türküsü, Son Kuslar, Ah Güzel Istanbul, Utanç ve Gramofon Avrat gibi filmlere imza atti. Sasa, Istanbul’un seçkin ailelerinden birine mensuptu. Ancak evde bulunmayan anne ve baba, baktigi çocugu çocuk diye sevmek yerine, basarili bir projeyi tamamlamak hirsiyla ele alan mürebbiyeler, çok kisinin imrendigi bir hayat yasayan Ayse Sasa’yi derinden etkiledi. Modern Bati düsüncesinin akli kutsayan yapisi onun sorularina cevap veremiyordu. On sekiz yil boyunca sizofreniyle basa çikmaya çalisti. Ve sonunda Ibn Arabî’yle tanisti. Bundan sonraki hayati, öncekinden çok farkli olacakti. "Delilik Ülkesinden Notlar", Ayse Sasa’nin reddettigi ve sonradan tanistigi iki dünya arasindaki serüveninden notlar içeriyor.
Akif Emre’nin söyledigi gibi, "Ayse Sasa, modern Batinin tek geçer akçe saydigi akli asmanin tehlikeli yolculugu sirasinda tuttugu seyir defterinin sayfalarini okuyucuya açiyor. Delilik Ülkesinden Notlar, adeta akli akilla yenerek sahile ulasmanin öyküsü." Sasa’nin "delilik ülkesi" derken, sizofreniye mi yoksa modern batinin yaslandigi aklin tükenisine mi gönderme yaptigi kitabin satirlari arasinda..