Din Eğitiminde Manevi Boyut

Insan, Yaraticinin, fitratina yerlestirmis oldugu manevi potansiyelin vahiyle bulusmasi sayesinde Yaraticiyi tanir ve anlam dünyasini ona göre kurar. Tarihi açidan insanin manevi gelisiminin en yaygin görünümü olan bu bulusmanin son birkaç yüzyilda daha zor gerçeklestigine sahit oluyoruz. Modernizmle, dinin bireysel ve toplumsal hayattaki etkisini zayiflatan faktörlerin güçlenmesi; postmoder-nizm ile birlikte görecelilik ve bireysellesmeye yapilan vurgu insanlarin geleneksel dini yapilar disinda manevi arayasilara yönelmesine neden olmustur. Buna, dinlerin yorumlanis ve ögretilisinde doktrin temelli ve sekilci anlayislarin öne çikarilmasi da eklenince insanlarin önemli bir kismi ya sekilsel bir dini aidiyete yönelmis ya da fitratindaki manevi potansiyeli farkli âlemlerde gerçeklestirmenin yollarini aramaya baslamistir. Ilahi nefesten pay alarak insan olma bahtiyarligina erismis bir canli olarak insan, hem özündeki manevi potansiyele hem de bu potansiyeli harekete geçirecek vahye yabancilasmaya baslamistir. Günümüz insaninin, en azindan bir kismi, anlamlandirma süreçlerinde geleneksel dini yapilardan uzaklasmis; manevi açligini Yeni Çag gibi olusumlarin sundugu yaldizli âlemlerde gidermeye çalismaktadir. Özgürlük, bireycilik ve tüketimi kendine azik edinen insanoglu madde ile iliskisinde oldugu gibi manevi âleme iliskin tutumlarinda da pesin hazzi satin almanin pesine düsmüstür. Acaba günümüz insani ilahi kaynagin pusulasini bir kenara birakarak manevi arayislara yönelirken kendini ensesinden yakalamis ve zihnini istedigi gibi formatlayan pek çok faktörün farkinda bile olmayan bir bilim kurgu kahramani gibi midir? Din Egitiminde Manevi Boyut ismini tasiyan bu çalisma din, maneviyat, manevi gelisim, tasavvufi egitim ve din egitimi alanlari üzerine yapilmis çalismalarin kesistigi noktada yer alan disiplinler arasi bir çalismadir. Amacimiz; seküler maneviyat arayislarinin hizla güç kazandigi, insanlarin kendilerine dinden bagimsiz manevi tatmin yollari aradiklari günümüz toplumlarinda din egitimine düsen manevi gelisimi saglama sorumlulugunu tartismaktir. Bu baglamda maneviyat olgusu, din-maneviyat iliskisi, insanin manevi potansiyel ve ihtiyaci, bati düsüncesinde yasanan manevi kirilmalar ve egitime yansimalari, din egitiminde istifade edilebilir bir manevi gelisim ve egitim sistemi olarak tasavvuf ve farkli kapilarda maneviyat ihtiyacini gidermeye çalisan günümüz insani karsisinda din egitiminin imkân ve sorumluluklari ele alinmaktadir.