Direnmenin Estetiği

Almanya’da politik tiyatronun bir altbasligi olarak alinabilecek “belgesel tiyatro”nun öncülerinden ve teorisyenlerinden biri olan Peter Weiss, Direnmenin Estetigi’nde, 1937-1944 yillari arasindaki anti-fasist direnisi ve bu direnisin içinde yer alan gerçek kisilerin öykülerini/yasantilarini merkez alarak, isimsiz bir Ben Anlatici’nin (sinif bilincine sahip aydin bir isçinin) bakis açisiyla, tarihi, Antik Yunan’dan bu yana sanat ve siyaset düzlemlerinde yeniden kuruyor. Direnmenin Estetigi gerçekligin verilerinden yararlandigi için belgesel ve tarihsel, yazarinin yasamina göndermeleri oldugu için otobiyografik, metne giren parçalari kendine özgü bir biçimde yorumladigi ve birlestirdigi için kurmaca, metinde belirsiz bir imkân olarak yansiyan bir kurtulus fikri biraktigi için ütopik, yandasi oldugu dünya görüsü karsisinda elestirel oldugu için yeniden kurucu, kullandigi farkli anlatim biçimleriyle hem belgesel-gerçekçi hem gerçeküstücü, Bati kültürünün siyasi tarihi ve sanat tarihiyle metinler üzerinden tartistigi için metinlerarasi ve kültür birikimini yeniden yorumladigi için ufuk açici özellikler tasiyan çok katmanli bir derya metin.