Doğuda Aşk Böyle Yazılır

Ben bir düs gördüm bu gece. Kulagima birkaç harf fisildadi, lisani lisanima benzemeyen dudaklar. Ilkin anlamadim, anlayamadim harflerin manasini. Gözlerim mavi ile kizil arasi renklere boguldu. Renkler bir bir silinirken gözümden, bir adam gördüm kizilliklar arasinda. “Sen” dedim, “Sen sairsin.” Ya dudagindaki sözler neden bu kadar kayip? Bu harfler de ne? “Anlamiyorum.” Gözlerini gözlerime çevirdi. “Okuma, dinle” dedi. Dinlemek için susmak gerekmis. Sadece sustum. Ah yazabilseydim duyduklarimi! Ah isittiklerimi anlatabilseydim. Hatirimda üç ses kaldi sadece. Üç kayip harf… Sairler rüyaya yatti o gece. Her birine bir harf nasib oldu. Birine susmak düstü, birine vuslat ve dahi birine yanmak düstü bu rüyadan. “Ask” diyesi geldi sairlerin. Ama diyemediler. Her biri bir harf yazdi avuçlarimin içine. Rengi kizildan maviye çalan mürekkeplerle üç harf yazdilar gözbebeklerimin içine… Üç harf isittim o gece. Üç harf; ayn, sin, kaf…