Dönekler

"Yeryüzünde, yalnizca, herkesin kendi hesabini ödedigi meyhane dostlugundan baska dostluk yok mu yani? Insan alirken de, verirken de, karsilikli olarak ayni sevinci duymaz mi? "Pekii, neden acaba adamin birine, hiç tanimadigimiz birine -hatta, kimi zaman kafacaa hiç uyusamadigimiz bir yabanciya- tutuluruz? Neden onsuz yasayamayacak kadar sevmeye baslariz bu insani? Gözlerine bakarsiniz, sizinkilerin aynidir ve Alev alev yanan yüzünü ellerinizin arasina alip uzun uzun bagriniza basmak istersiniz. Ve sevimli bir köpegin kocaman patileri gibi masa üstünde yatan ellerine kimi zaman yanaginizi, kimi zaman ates gibi yanan alninizi dayamamak için kendinizi güç tutarsiniz, çünkü sevginin bu türlüsü, yasamin bütün firtinalarina kafa tutan, Tanri'nin hiçbir 'kötülük' düsünmeden yarattigi yagla beslenen sönmez bir mesaledir."