Duygusal Eğitim

XIX. yüzyil Fransiz edebiyatinin basyapitlarindan biri sayilan ve XX. yüzyil romanini sekillendiren, hatta çagdas romanin öncüsü olma niteligini tasiyan Duygusal Egitim, arka planinda Flaubert’in en ince ayrintisina kadar gözlemleyip analitik bir zekâyla kusursuzca aktardigi Temmuz Monarsisi, 1848 Devrimi ve Ikinci Cumhuriyet Dönemi’yle tarihçilerin de basvuru kitaplarindan biri olmayi basarmis bir yapittir. Paris’e egitim almak üzere gelen on sekiz yasinda tasrali bir genç olan Frédéric Moreau’nun, sanati, siyaseti, dostlugu, iktidar hirsini ve saf aski ögrenip deneyimlemesinin; monarsi, cumhuriyet ve imparatorluk arasinda gelgitler yasayan Fransiz toplumunda kendine bir yer edinme arayisinin, baska bir deyisle kayip bir gencin hikâyesidir. Zengin bir sanat tüccarinin esi olan Madam Arnoux’ya duydugu ask ve içinde yasadigi dünyayla kurdugu iliskiler sonucunda, birer birer yanip kül olan hayallerin ve yanilsamalarin büyüttügü Frédéric’in hikâyesi, ayni zamanda yürekleri hinçla dolu tüm gençlerin de hikâyesidir.