Ellerimdeki Kelimeler

Ali, siradan bir çocuk gibi görünse de aslinda degildi. Tüm engellere ragmen hayati ellerindeki kelimeler ile anlamaya ve anlatmaya çalisiyordu. Bu, alti yasinda isitme engelli bir çocuk için oldukça zor olsa da, Ali için dünyayi elleri ve gözleri ile kesfetmekten daha mutluluk verici ne olabilirdi ki?..Renkli çizimleri ve özgün senaryosuyla içinizi isitacak bu etkileyici çalisma, Ali’nin karsilastigi tüm engellere ragmen keyif almaktan hiç vazgeçmeyerek yasadigi siradan bir okul gününü anlatiyor okurlarina. Bu özründen dolayi annesi sürekli üzülse de, kulaklarinin arkasina yerlestirilen isitme cihazlari hiç hosuna gitmese de, en iyi arkadasi Can kimi zaman onun isitme engelli oldugunu unutuyor olsa da tüm bunlar Ali’nin yasama sevincinden hiçbir sey eksiltmiyor. Kim bilir belki de Ali’nin dedigi gibi bu his duymanin nasil bir sey oldugunu hiç bilmediginden kaynaklaniyor olabilir…Ali için keyifsiz biten bir maçin ardindan resim ögretmenin verdigi otoportre çizim çalismasi sinif içerisinde büyük heyecan yaratmisti. Ali’nin resmi herkesten farkli olacakti. Bir tüp mavi guaj boya, bir adet firça ve iki adet el. Güzel bir resim için her sey hazirdi. Peki ama nasil? Yayimladigi kitaplarla adindan övgüyle bahsettiren, Türk çocuk ve gençlik çizgi roman yayinciligina yeni bir boyut kazandiran Desen Yayinlari’ndan duygu yüklü simsicak bir çalisma… Anlasmak için kelimelere ihtiyacimiz oldugunu kim söylemis ki! Ellerimiz yeter de artar bile!..