Etnometodolojide Araştırmalar

Yürüttügü etnometodoloji projesini su cümlelerle ifade ediyor Garfinkel: “Sokaktan veya uzman birinin sosyoloji yaparken ‘gerçek dünya’ya her referansi (…) gündelik hayatin organize etkinliklerine bir referanstir. Bundan ötürü, sosyolojinin temel ilkesinin toplumsal olgularin nesnel gerçekligi oldugu fikrine iliskin [bazi Durkheim’ci] yorumlarda vurgulananin aksine bu kitaptaki yazilarda, toplumsal olgularin nesnel gerçekligi olarak gündelik hayatin müsterek etkinliklerinin süregelen icrasi alinir; bildikleri, kullandiklari ve gerçekligini sorgulamadiklari bu gündelik vebecerikli icra biçimlerinin sosyoloji yapan üyelerin temel bir gerçekligi oldugu düsünülür ve bu düsünce bir arastirma politikasi olarak kullanilir.” Aslinda tam da buarastirma politikasidir, etnometodolojiye ezber bozucu veya rahatsiz edici karakterini veren. Zira“sokaktan veya uzman birinin sosyoloji” yapmasindan bahseder Garfinkel. “Bu ne cüret!” dediklerini duyar gibiyiz, konvansiyonel sosyolojinin tapinak sövalyelerinin. Araya girer ve hatirlatir Garfinkel: Gündelik etkinlikleri; tüm pratik amaçlara yayginlastirilabilir, izah edilebilir, aktarilabilir, hesap verilebilir, rapor edilebilir, yani kisacasi “açiklanabilir” kilmaksa mesele, “sosyologlar kabilesinin üyelerinin” ve “sokaktaki adamin üyesi oldugu kabilenin”yöntemleri arasinda önemli bir fark yoktur.[Gündelik] olgularin bu refleksivitesi pratikeylemlere, pratik kosullara ve pratik sosyolojik muhakemeye has bir özelliktir; konvansiyonel sosyolojinin “iskaladigi” ve tam tersine etnometodolojik projenin merkezinde bulunan da bu refleksivitedir… Ezberinizin bozulmasina hazirlikli olun!…