Feminizm Kendi Arasında

“Kahraman kadın olduğunda, yolculuk hikâyeleri mutlu sonla bitmez pek. (…) Kadınların yolculukları ta baştan, bir kadının yola çıkmasının
uygunsuzluğundan itibaren zordur. (…) Zordur, canavarlarla savaşırken bile bir yandan döku¨len kanı temizlemeleri, dağınıklığı toparlayıp korkanları
yatıştırmaları, yaralılara el uzatmaları gerekir… Yu¨ru¨yu¨p gidemezler, gitseler, akılları arkada kalır. (…) Bana öyle geliyor ki, yola çıkan bir kadınsa, geçip
gitmiyor da bir parçası hep geride kalıyor. Yani sadece aklı kalmıyor, izi de kalıyor. Diyelim kendisine bu¨yu¨lu¨ iksiri verecek yaşlı cadıyla karşılaştı, iksiri
alıp yoluna devam etmiyor da kadınla konuşuyor, ona anlatıyor, onu dinliyor.(…) Sadece kahraman dönu¨şu¨p bu¨yu¨mu¨yor, yola, cadıya da bir hatıra
bırakıyor. ‘Kendine kahraman’lık kadınlara göre değil. ‘Kadın kadının yurdudur’ sözu¨, bana hep böyle bir anlamı du¨şu¨ndu¨ru¨yor.”
Aksu Bora’dan feminizmin tartışma gu¨ndeminde yolculuk yapan yazılar.... Geze geze, baka baka. Tu¨rkiye’de kadın hareketinin ve feministlerin
1980’lere uzanan deneyimini hatırlayarak... Kadınların temsili meselesinde “bu¨tu¨n kızlar toplandık” havasının dışına çıkarak... Kadın “tiplemelerini,”
kadın “karakterleri” ve kadınlarla ilgili bu¨tu¨n “tasnifleri” kurcalayıp, neyi anlattıklarına veya neyi anlatamadıklarına bakarak... Du¨nyanın dört bir
yanından bambaşka kadınların deneyimlerine neşeli bir merakla açılarak... Feminizm Kendi Arasında, eleştiri ve özeleştiriyi, değer bilmenin ve takdir
etmenin sevinciyle birleştiriyor.