Fezayi Divanı

XV. yüzyilda yasamis olan Fezâyî, sesini kendi asrindan öteye ulastiramamis, asirlar boyunca herhangi bir kaynakta adi yâd edilmeden, Divan'ini gizli bir hazine suretinde kütüphane raflarinda saklamistir. Simdi bu gizli hazinenin açilip edebiyat tarihinde, klâsik Türk siirinin kurulus asamasinda kaliteli eserler kaleme almis olan bir sahsiyetin söz gevherlerini saçma vakti gelmistir. Fezâyî, XV. yüzyilin önemli isimlerinden Seyhî'nin adini Divan'inda hürmetle yâd eden, kendisi de en az onun kadar basarili siirler kaleme alan bir sairdir. Insanî hislerini, tasavvufî düsüncelerini, din duygusunu, eglence kültürünü, sevdasini ve sevdigi güzelin kusursuz güzelligini eserlerinde terennüm eden bu sair, edebiyat tarihindeki müstesna yerini almak için asirlar sonra yeni okur zümresiyle bulusuyor. Türkçenin XV. yüzyildaki berrakligini ve samimiyetini aksettiren beyitlerinde Fezâyî, teknik hususlardaki basarisi ile de göz dolduran bir sair olarak dikkati çekiyor.(Tanitim Bülteninden)