Fotoğraf İdeolojisi Algıda Gerçeğin Bozulumu

Gerçeklere objektifini kapatan, toplumsala sirtini dönen, hayati estetize etmekten baska kaygi tasimayan, tüketim toplumunun davranis biçimlerine sadakat disinda sorumluluk tanimayan fotografçilar, zihniyet dünyalarinin ideolojilerden ve politikadan arinmis oldugunu zannederken fotograflariyla sahte bir Türkiye imaji yarattilar. Fotograflarini vasifsiz bir propaganda araci olarak kullandilar. Politik fotografin kaba örnekleri arasinda sayabilecegimiz “güzellik pesindeki estetikçi fotograflar”, kati bir ideolojik yaklasimin ürünleri olarak bu dönemde yayginlasti. Fotografçi ile toplumsal gerçeklik arasindaki iliskiyi sorgulanmayan, klise görüntülerin tekrariyla yetinen bu fotograf ortami sayesinde duragan bir zihinsel iklim dogdu. Fikrin, tartismanin, ideolojinin, görüntü kuraminin, estetigin ve etigin gelisimini engelleyen bu sikici atmosferde soluk almamizi saglayan örneklerin sayisi çok azdi. Kuskusuz ne layik oldugumuz ortam bu ortam, ne de kendimiz için kurabilecegimiz en güzel dünya burasi. Elinizdeki kitabin, verimli bir düsünce iklimine sahip çok sesli ve etkili fotograf ortami için bir adim olmasini; fikirlerin ve görüntülerin birbirinden beslendigini bilen, soran, sorgulayan, anlama çabasini degerli bulan fotografçilarin yetismesi için bir tugla koymasini; itiraz eden, itirazini güçlü kilan fotograflarin üretildigi bir zamana dogru giderken yeni tartismalara vesile yaratmasini umarim. Özcan Yurdalan