Fransız Yeni Dalga Sineması

Güzel kadinlar. Nazik adamlar. Varolusçu kaygilar. Paris kafelerindeki siyah beyaz figürler. Sigara dumani. Çokçasi. Fransiz sinemasi günümüz izleyicilerine sikça tekrarlanan kliseleri animsatirken Yeni Dalga dönemi kendi karakteristik imajini sunar. Champs Elysées’de dolasip New York Herald Tribune satan Jean Seberg. Paris sokaklarinda çalinti bir daktiloyla kosusturan genç Jean-Pierre Léaud. Sefil bir kafede aksak tempolu piyano çalan Charles Aznavour. Uyumadan önce ayaklarini silen Anna Karina ve Jean-Claude Brialy. Casus sapkasi ve yagmurlugu giymis, Alphaville’in pek de tekin olmayan bir kasabasina giden Eddie Constantine. Boyali yüzüyle dinamit paketleyen Jean-Paul Belmondo. Yatak odasinda çiplak yatarak Michel Piccoli’ye poposunu nasil buldugunu soran Brigitte Bardot. Kirsalda bisiklet süren Jeanne Moreau, Oskar Werner ve Henri Serre. Bu liste böyle devam eder.