Gelecekten Sonra

Gelecege güvenen 20. Yüzyilin Ütopyaciligi, artik bir gelecek imgelemi bile olmayan 21. Yüzyilda terse dönerek Distopyaciligina nasil dönüstü? Iste Franco "Bifo" Berardi'nin Gelecekten Sonra kitabinin temel izlegi bu. Terse dönüs, her seyden önce emegin toplumsal ve politik bilesiminde paradigmatik bir degisime yol açar. Kapitalist deger birikim sürecinin tahakkümü altinda doganin artik hiçbir sekilde geri döndürülemez yikiminin yaninda, emegin duyumsama ve kolektif eyleme kudreti de yikima ugratilmis durumdadir. Endüstriyel üretim, gelecek imgelemi olan bir emekçi sinifin üretken enerjisinin zamansal ve mekânsal belirlenimle fabrika hapishanesinde sömürülmesini ifade ederken, endüstri sonrasi üretim, gelecek imgelemi yaralanmis enformasyon emeginin (kognitaryanin) üretken enerjisinin siberzaman ve siberuzam hapishanesinde sömürülmesini ifade eder. Berardi, Seatle'de baslayip, 2000'lerden bu yana emegin protestolarini ve eylemlerini bu eksende okumaya ve anlamaya girisiyor. Yalnizca geçmisinden degil geleceginden de koparilarak, borçlandirilarak, duyumsama yetisi köreltilerek ve kapitalist deger üretici enformasyon akislarina tabi kilinarak kolektif bir patalojiye sürüklenen emekçi sinifin, yikici ve kurucu otonomlasma kudretinin kolektif zeminini arastiriyor. (Tanitim Bülteninden)