Gül Kokulu Resulden Mucizeler

Sa’d bin Ebu Vakkas, Yüce Allah tarafindan henüz dünyadayken cennetle müjdelenen on kisiden biriydi. O anlatiyor:“Uhud Harbi sirasinda Allah Resulü ile beraberdik. Peygamberimiz, o gün yayi kirilana kadar ok atti. Daha sonra oklarini bana vererek: ‘Haydi at!’ dedi.Verdigi oklarin arka kisminda, onlarin uçuran tüyler bulunmuyordu. Buna ragmen atmami istiyordu. Attigim bütün oklar, sanki kanatliymis gibi uçtuktan sonra, müsriklerin vücuduna yerlesiyordu.Tam o sirada, Katâde bin Numan'in gözüne bir ok saplandi. Gözü çikip yuvasindan asagi akti. Efendimiz hemen onun yanina kostu ve Katâde’nin yuvasindan çikan gözünü, mübarek elleri ile yerine koydu.             Katâde’nin gözü bir anda sifa buldu, hatta öbür gözünden güzel görmeye basladi.”  …Bulutlar ve melekler, tâ küçük yaslardan beri onu gölgelemisti. Örümcek ve güvercinler, saklandigi magaranin agzinda yuva yaparak müsrikleri yaniltti. En vahsî hayvanlar bile ona itaat etti, bir insan gibi konusup derdini ona döktü. Çölde susuz kalan Islam ordusu, mübarek parmaklarindan akan suyu içerek hayata tutundu. Ay onun isaretiyle ikiye ayrilirken, taslar onun avucunda Rabbimizi zikretti. En agir hastalar bile yine onun eliyle sifa buldu.    Çünkü o ‘En son’ ve ‘En büyük’ Peygamberdi.Bizleri de canindan fazla seviyordu.