Gümüş Beyazı Karavan

“ -Insanin sansi yaver gitmeli vesselam!.. Bir bakmissin o güne kadar birbirini asla tanimayan iki kisi - bir kiz bir erkek çölün ortasinda karsilasmislar ve aniden de bu dünyaya zaten birbirlerini bulmak için gelmis olduklarini anlayivermisler... (Kasap Aganecef’in karisi Balacahanim’in, sokak kapilarinin önünde çekirdek çitleyerekten genç kizlara anlattiklarindan.) Benim dilegim de Memmedaga’nin mesut olmasi iste!.. (Bu sözleri de bir aksam Ali Samedullah’a söylemisti, o aksam ki Yadullah’la Fatma’nin dügünüydü ve Aliakper’in klarneti insanin içini kaynatiyordu.) Benim kismetim böyleymis, bari Mesmehanim mesut olabilse!.. (Güldeste, Voronej’e giden trenin penceresinden bembeyaz kis gecesini seyrederken böyle düsünmüstü.)“ (Tanitim Yazisindan)