Hadis ve Yorum

Hadîslerin anlasilmasi ve yorumlanmasi meselesi güncelligini hâlâ korumaktadir. Günümüzde metin tenkidi anlayisinin ön plana çikmasiyla birlikte, hadîslere karsi olumsuz bir tavir gelismistir. Bir kisim ilim adamlarinda ve çevrelerde görüldügü gibi, sirf Kur’ân’a dayanma söylemiyle sürekli hadîsleri reddetme yönünde, ilmî olmayan ve derinlikten yoksun bir bakis açisiyla degerlendirmeler yapilmaktadir. Oysa önemli olan, anlamak ve yorumlayabilmektir. Bu sebeple “Nasil tenkit edebiliriz?“ anlayisindan ziyade “Nasil anlayabiliriz?“ seklindeki insa edici ve yorumlayici bakisin tercih edilmesi, hadîs ilmine yeni ufuklar kazandirabilecegi gibi, hadîs tarihine sayginin da bir icabi olacaktir. Bu çalisma, hadislerin anlasilmasi ve yorumlanmasi sorununu, bazi ilim adamlari ve aydinlar çerçevesinde ortaya koymaktadir. Birinci bölümde, Ibn Haldûn’un hadis ilmine yaklasimi ele alindi. Ikinci bölümde, çagimizin önemli alimlerinden Pakistanli Mevdûdî’nin hadisle ilgili görüsleri ve hadis tahlilleri incelendi. Üçüncü bölüm, Türkiye’den bir ilim adamina, Süleyman Ates’e ayrildi. Bunun ardindan, dördüncü bölümde yer verilen Yusuf Ziya Yörükan, Dârulfünûn hocalarindan olmasi yönüyle dikkate degerdir. Son bölüm, Cumhuriyet aydinlarinin Hz. Peygamber ve hadise bakisina ayrilmis olup, bir prototip olarak Hüseyin Cahit Yalçin seçilip incelendi. (Tanitim Bülteninden)