Hamam Böceği

Degisim basliyor. Tövbe edin, sizi kendini begenmis, dik konumdaki yaratiklar!Kafka’nin böcegi Gregor Samsa’nin kabugunun parlakligi hâlâ gözlerimizi kamastiriyor ve Dostoyevski’nin yeralti yaratiklari hâlâ zihinlerimizde kipirdanip duruyorken, Rawi Hage, “hamamböcegi” ve “yeralti” imgelerine bambaska bir boyut kazandiriyor.Hage’in Ortadogu’dan Kanada’ya, Montreal’in arka mahallelerine göçen isimsiz kahramaniyla basarisiz bir intihar girisiminin ardindan tanisiyoruz. Kendisini yari insan yari hamamböcegi olarak gören bu kahramani intihara sürükleyen nedenler ve yine göçmenlerden olusan yakin çevresinin geçmisi yavas yavas gözler önüne serilirken, bir yandan da Kanada’nin “soguklugunda” tutunma çabalari aktariliyor. Hamamböcegi, Hage’e Uluslararasi Impac Dublin Edebiyat Ödülünü kazandiran ilk romani De Niro’nun Oyunu’ndaki gibi, bir varolus mücadelesi ayni zamanda.Sudan kalkan rüzgâr, irmak kiyisinda iyice ayaza kesmisti. Ona sirtimi döndüm, kiliseleriyle, eski evleriyle, yüksek binalara yer açmaya hazirlanan eski kente baktim. Buraya nasil geldigimi merak ettim. Ne kadar saçma. Çok saçma. Asil soru suydu: Sonunu nerede getirmeli? Yerinden ayrilanlarin tamami, yasamlarini iyilestirmek için göç ederler, benim amacimsa ölümümü iyilestirmekti. Belki de önemli olan bitis seklidir, yasama sekli degil, diye düsündüm. Belki de biz, tipki filler gibi, seçtigimiz mezarlara dogru ilerliyoruz.