Hz. Zeynep

Peygamber Efendimizin ilk kiziydi. Birbirlerini çok seven dört kiz kardesin en büyügüydü. Rukiye, Ümmü Gülsüm ve Fatima’nin ablasiydi.Peygamberimiz hem onu hem de diger kizlarini çok sever, yeri geldikçe “Kiz babasiyim” diye övünürdü.Hz. Zeynep, kisiligi ve terbiyesiyle herkesi kendisine hayran birakan bir hanimefendiydi. Insanlari iyilige çagiran bir peygamber kiziydi. Inançli, sabirli ve güçlü bir hanimdi. Hayirli bir evlatti.Vahyin gelisini ilk ögrenenlerden ve ilk iman edenlerdendi. Peygamber Efendimizin yasadigi tüm sikintilarin da en yakin sahidiydi. Ve onun en önemli destekçilerindendi. Müsriklerin kötülüklerine karsi hep babasinin yanindaydi. Onu teselli etmek, ona yardimci olmak için elinden geleni yapardi.Hz. Zeynep, her zorluga katlanan vefali bir es, fedakâr bir anneydi. Inanci ugruna, yillarca esinden ayri kaldi. Ancak türlü zorluga ve hasretle geçen yillara ragmen hep sabretti. Dua etti. Hayatiyla, sabrin ve duanin gücünü gösteren bir ibret hikâyesi yazdi.