İfade, Medya ve Etik İfade Özgürlüğünün Sınırları

Anayasal güvencelerin belki de en fazla tartisilan ve gündem yaratani, ifade özgürlügüdür. Sadece “iki kelime“den olusan bu güvencenin anlami, kelime anlaminin karsiladigindan çok daha genis olabilecegi gibi, çok daha dar da olabilmektedir. Belki “ifade“ olarak nitelendirilemeyecek birçok sey koruma kapsamindayken, düpedüz “ifade“ olarak adlandirilabilecek çogu sey de koruma kapsamina alinmaz. Raphael Cohen-Almagor, kendinden sonrakiler için mükemmel bir öncü olan 1994 tarihli Boundarses of the Tolerance isimli sarsici ve çesitli sert tartismalar yaratan çalismasini, Ifade, Medya ve Etik isimli kitabinda çok daha genisletmektedir. “Hosgörü“nün sinirlari nedir? Peki “ifade özgürlügü“nün sinirlari nedir? Hem toplumu ayakta tutmak, hem de basinin özgür kalmasini saglamak nasil mümkündür? “Iyi gazetecilik“ ve “iyi hikaye“nin her zaman bulusmadigini, ancak ortaya mutlaka iyi bir hikayenin çikmasi gerektigini düsünürsek, “etik“ bu sorunun neresindedir? Bunlar gibi “meydan okuyan“ sorular soran Ifade, Medya ve Etik, bizi dünyamizin çesitli cografyalarinda yasanmis olan ilginç örneklerle yüz yüze getirerek yanitlar aramaktadir. (Arka Kapak)