İlk Çağda Ön Asya Uygarlık Merkezlerinde Eğitim

Uygarlik, evrensel boyutta ele alindiginda bunun içerisinde Ön Asya’nin önemli bir katkisi oldugu ortaya çikar. Kent yasaminin gerekli kildigi kültürel etkinlikler, öncelikle bu cografyada kök salmistir. Alisveris ve bazi gereksinimlerini birtakim sekillerle ifade ederek önemli bir iletisim araci olan yaziyi kesfedenler bu topraklarda yasamislardir.
Ön Asya toplumlarinin dikkat çekici bir özelligi de egitim-ögretim merkezleri olan okullara ilk kez taniklik etmis olmalaridir. Egitim teskilati, dersler, ögretilen konular, ögretmen-ögrenci iliskileri, uygulanan disiplin, ögrencilerin geçtikleri sinavlar, okul binalari, hatta ögretmene ödenen ücretlere iliskin bilgiler bu bölgede yasayan insanlarin biraktiklari belgelerle günümüze ulasmistir.
Ilk kez okullarin ortaya çiktigi bu en eski toplumlarda, egitim sisteminin sorgulanmasi, bir Sümerli ögrencinin okula giderken duydugu heyecan ya da Misirli bir babanin okumasi için çocuguna verdigi ögütler düsündürücü ve üzerinde durularak arastirilmasi gereken konular olmaktadir.
Bu çalismanin, uygarligin besigi olarak ön plana çikan Ön Asya toplumlari ile günümüz arasinda bir bag kurarken, ayni zamanda egitim faaliyetleri alanindaki bakis açisini da zenginlestirecegi düsüncesindeyiz.
(Arka Kapak’tan)