İnsanlığa Karşı Suç

“Insanliga karsi suçlar bireyi asar; zira tek bir insana saldirildiginda bile Insanlik hedeflenir, Insanlik inkâr edilir. Kurbanin kimligi, yani Insanlik, insanliga karsi suçun özgüllügünü belirler.” Eski Yugoslavya Uluslararasi Ceza Mahkemesi,Erdemovic Karari, 1996Uluslararasi hukukta 20. yüzyil baslarinda ortaya çikan “insanliga karsi suç” kavrami hem uluslararasi suçlardan bagimsiz birkategoriye hem de soykirim, apartheid ya da zorla kaybedilme gibi diger uluslararasi suçlardan ayri duran suçlari da kapsayicibir kategoriye gönderme yapmaktadir. Nürnberg Mahkemesi Ilkeleri’nde tanimlandigi üzere insanliga karsi suç, “tüm sivilhalka yönelik olarak gerçeklestirilen, savastan önce ya da sonra, ya da siyasal, irksal ya da dinî düzen saikiyle islenen, islendikleri ülkenin iç hukukunda suç olarak tanimlansin ya da tanimlanmasin, Mahkeme’nin yetki alanina giren tüm suçlari takiben ya da onlara iliskili olarak islenen” fiilleri kapsamaktadir. Insanlikdisi olana yönelik yasaklama, bazen savas suçlari veinsanliga karsi suçlarin devami olarak, bazen asagilanan ya da yok edilen insanlik ile üretilmis insan türü arasindaki baginbölünemezligi seklinde, bazen de insanlarin ve çevrenin birbirini tamamlamasi üzerinden isletilmektedir. Bunun nedeni, insan gibi,insanliga karsi suçlarin da durmaksizin evrilmesidir. Bu alanda uzman isimlerin insanliga karsi suç kavramini en temelsorunsallari ve tarihsel evreleriyle inceledikleri bu temel eser, ayrica, bu kavrama iliskin uluslararasi hukukta ve ulusal cezakanunlarinda yer alan uygulamalari örneklerle ortaya koyuyor