İşgal Et

Occupy hareketinin bir baska örnegi de 2013 yilinda Gezi Parki Direnisi’yle Türkiye’de yasandi. Direnisle birlikte Türkiye’de birçok ezberin bozulduguna süphe yok. Peki, Tahrir Meydani’yla Zuccotti Park’in “isgal”inin ardindan tüm dünyayi etkisi altina alan bu hareketin temeli neye dayaniyor, talebi ne? Isgal Et, Orta Dogu’dan New York, Chicago, Londra, Berlin, Frankfurt, Quebec ve Hong Kong gibi sehirlere uzanan “kamusal alani isgal etme” eylemlerinin dinamiklerini üç farkli açidan ele aliyor. Michael Taussig’in, eylemcilerin isgal ettigi Zuccotti Park üzerine kendi gözlemlerini etnografyayla harmanlayarak yazdigi açilis makalesinin ardindan Bernard E. Harcourt “sivil itaatsizlik” ile “siyasi itaatsizlik” arasindaki önemli farki inceliyor. Occupy Wall Street eylemcilerinin “siyasi itaatsiz”ler olarak, yani siyasi söylemleri ve stratejileri reddederek yeni, radikal bir protesto biçimini nasil hayata geçirdiklerini gözler önüne seriyor. Son olarak medya elestirmeni ve kuramcisi W. J. T. Mitchell, Occupy imgelerinin kitle iletisim araçlari ve sosyal medya araciligiyla tüm dünyaya yayilmasini mercek altina alip devrim aniti olarak “bos alan”in nasil kullanildigini irdeliyor. “Belirli talepleri olmadigi için Occupy hareketinin ilkel ve daginik oldugunu düsünüyorlar. Sanki esitlik bir talep, üstelik bireyi de gerçekligi de yeniden tanimlayan hem ahlaki hem ekonomik bir talep degilmis gibi.”-Michael Taussig“Iktidarla uzlasmayi, geleneksel siyasete uymayi, kurallara göre oynamayi en bastan reddeden Occupy yeni bir siyasi angajman, yeni bir siyaset biçimi yaratti. Geleneksel siyasetin kelime haznesine meydan okuyan, kullandigimiz grameri muglaklastiran, siyasetin dilini bütün oyunbazligiyla çarpitan yeni bir angajman biçimiydi bu.” -Bernard E. Harcourt“Belki de ‘bos alan’ yalnizca devrimin degil... gelecek yeni bir demokrasi, yeni bir küresel düzen ihtimalinin de tek gerçek anitidir.” -W. J. T. Mitchell