İvan Ilyiç'in Ölümü

Tolstoy, Ivan Ilyiç’in Ölümü’nde amansiz bir hastaligin kiskacindaki bir yargicin ölüme dogru yavas yavas giderken kendisiyle,toplumla ve kurulu düzenle hesaplasmasini anlatir.Tolstoy’un olgunluk eserlerinden olan bu roman, küçük cüssesine ragmen edebiyat uzmanlari tarafindan bir basyapit olarakgörülmüstür. Bunun birkaç sebebi var: Birincisi, 19 yüz yilin sonlarinda Rusya’da henüz palazlanmaya baslayan ve aristokrasiye özenen yozlasmis orta sinifin durumunu tüm çiplakligi ile ortaya koymus olmasidir. Ikincisi, bu eser, ölüm ve yasam arasindaki trajik karsitligi ve birligi hikâye eden erken romanlardan biridir. Ve üçüncüsü de Freud’dan önce siki bir ruh çözümlemesine girismesidir. Bu yüzden psiko-anlatinin da en önemli örneklerinden biri sayilir.Agirlikli olarak monologlar ve iç diyaloglarla geçen roman, üslup ve kurgu açisindan Tolstoy’un diger eserlerindenfarklilasir. Bu kez, hep yaptigi gibi tarihi bir izlegin pesinden gitmez, bu romanda daha çok tarihe not düsme derdindedir. Ivan Ilyiç’in Ölümü, basta ölüm ve yasam olmak üzere pek çok seye bakis açimizi degistirmeye muktedir önemli bir basyapittir.