İyi ki Erken Öldün

Bizim kitaplarin çogunun düzeltisini yapan bir arkadasimiz var: Gökhan Gençay. Missios’un kitabini düzelttikten sonra bize bir not yazmis. Kitap hakkindaki düsüncelerini söylüyor. Sizlerle paylasayim dedim: “Yazar,bizatihi kendi deneyimlerini, kendine has diliyle sade ve samimi biçimde aktarmayi basarmis. Ayrica, kisisel anlatisini kurarken bir yandan okuyucuyu hissiyat baglaminda sürecin içine çekme hususunda mahir davranirken, bir yandan da klise ‘politik roman’ kurgusunun didaktik, kahramanlik destani kaliplarindan uzak durmayi becerebilmis. Içerik açisindan son derece çetrefilli meseleleri bile yalin bir üslupla serimleyebilmis. Özellikle devrimcilik ve tutsaklik anilari anlatisini Leninist parti modeline getirdigi özgürlükçü elestirisiyle ayni potada kurgulayabilmesi takdire sayan bence. Sanirim bu yasam enerjisi ve özgürlükçü dogrudanlik,Yunanistan topraklarinin isyanci kültürünün anti-otoriter duyarliligindan besleniyor. Bugüne kadar özellikle Latin Amerika cografyasindan devrimcilerin anilarini dolasima sunarken sahip olduklarina sahit oldugumuzözgüven ve insani sicakliga Yunanistan'dan da benzer tonlarla donanmis bir ürünle karsilik verilebilmesi sevindirici dogrusu. Darisi yasadigimiz topraklarda ayni mevzularda kalem oynatanlarin basina diyorum.” Iste budur. Missios’un kim oldugunu da kitabin sonunda görürsünüz, okursaniz tabii.