Kalem Kalesi

Kalem Kalesi, direnişin kitabı. Kitapta “İçindekiler” yerine, “Gözetleme Noktaları” deniyor. Ve Pakdil’in o sözu¨: “Ben direnişi çok seviyorum; inandırıcılık gu¨cu¨ var da ondan.” Kalemle, sözle direniştir yazarın kastetti-ği. “Yazmak: aynı zamanda bir Hu¨cum Komutu’dur” diyor.

Tarihi konmamış ve alınmamış mektuplar da var Kalem Kalesi’nde. Bu imzasız mektuplar, yer yer gu¨lu¨msetiyor, en çok da du¨şu¨ndu¨ru¨yor. Bu mektuplar her defasında çığlığını arttırarak du¨şu¨yorlar sayfalara.

“Tarihi Konmamış ve Almadığım İkinci Mektup”ta da şunları söylu¨yor yazar:

“… Kazmayı dibimize vurdular çu¨nku¨. Yaptığım sadece ku¨lu¨mu¨zu¨ karıştırmak. Dahasını söyleyeyim mi, Beye-fendi, aslında konuştuğumuz filan da yok; du¨pedu¨z, açık açık çığlık çığlığayız.”

“Yoğun, ağır bir zaman: saniyesini taşımak bile belini bu¨ku¨yor insanın… Ruhunu şeytana satanları alt alta yazsak, Nil kadar uzun bir liste çıkar.”