Karınca Basmaz Efendiler

Penceresi kadar düser her eve ay isigi. Güzelliklere açik olmak için güzel olmak, güzeli tam anlamak için de güzellerle olmak gerekir. Güzele niyet etmek yolu da yolcuyu da güzel kilar. Hepimiz bir yolculuktayiz ve yolun da yolcunun da kaderi elbette farkli. Farkliliklar içinde ortak noktalar buldukça insani, dolayisiyla hayati severiz. Serif Yusuf, herkesi suyu bile incitmeden içen, elif derken vavin hakkina girmeyen, niyet cömertligiyle sevgi zengini olan Karinca Basmaz Efendiler'in gönül sofrasina davet ediyor. Herkes aciktigi kadar nasiplenirmis sofradan. Bu kitap, gülü de bülbülü de anlatmak yerine herkes kendi gönlünce duysun, kalbince doysun diye gülistana kelebek kanadinda bir davettir. Pencerelerimize bir bahar rüzgâri tasima derdinin yaninda, sevdayla birlikte merhameti ve asktan daha büyük emaneti bulacaksiniz iki kapak arasinda. Karinca Basmaz Efendiler'in bu nazenin dünyasina buyurmaz misiniz? (Tanitim Bülteninden)