Kitabevi

"…Neden hep uzaklara gidilir? Hicret, fetih, hacc… Hep bir uzaklasma edimidir. Mesafenin açilmasi basli basina bir eylem midir? Yoksa bu yeni bir eylemi baslatmak için bir kopma, siçrama ya da gönderi noktasi ihdasi midir? Ya uzaktan dönmek, nasil bir seydir? Kendine mi dönmektir? “Kendin”, beklemekte midir orada, o yerde? Peki, “o yer”, hâlâ o yer midir? Gitmekararimizin ucu açikti gerçi. Ama bir dönüs olacak miydi? Dönersek sayet neye veya nereye dönecektik? Peki ya gittigimiz yerdeki amacimiz tam olarak neydi? Devrim mi, teblig mi, irsad mi, cihad mi? Savasimiz kiminleydi? Halkla mi, devletle mi, emperyalizmle mi, dahasi kendimizle mi? Cevapsizdi bu sorular simdilik. Üzerinde düsünmekten çok, süreç içerisindecevaplarinin ortaya çikmasi beklenecek sorulardi. Ama simdilik bizim heyecanlarimiz ve tutkularimiz, tüm gerçekligi oldugu gibi, bu cevapsiz sorulari da bastiriyor ve erteliyordu. Simdi, hep daha önemli seyler vardi yapacak. Dolayisiyla önümüze bakmali ve o an ne yapilmasi gerekiyorsa o yapilmaliydi. Yola düsülmeli ve askla yürünmeli ve yolda düsünülmeliydi. Yolumuz bizi nereye çikarir; Mekke’ye mi, Medine’ye mi, yoksa baska bir yere mi, onu iste ancak bu yolculuk süresince ögrenebilecektik. Kisacasi yolumuzun ve yolculugumuzun serencami, bir anlamda, bizzat bizim kendi edimlerimizle belirlenecekti. Her nereyi hak ediyorsak, oraya varabilecektik çünkü; ancak oraya: kalbimizdeki “arzi mevûd”a…’’ Türkiye’deki cemaatleri veya Islami hareketleri daha yakindan tanimak için onlarin olusum süreçlerini ve ortamlarini izlemek, hangi konjönktürde dogduklarini ve nasil bir yapilanma içinde olduklarini bilmek gerekir. Türkiye’nin yakin siyasi tarihine dair bir okuma anlamina da gelen ‘’ Kitabevi’’ bu konuda oldukça tatminkar ipuçlari vermekte ve okuyucuyu o serüvenin içine sokmaktadir. Bu romanla bir yandan yakin tarihimizde nostaljik bir seyahate çikarken diger yandan Islami grup ve cemaatlerin iç dünyasina da girmis oluyorsunuz, bir kitabevine girer gibi…