Kokular

2013 yilinda Jean-Jacques Rousseau otobiyografi ödülüne layik görülen Kokular'da Philippe Claudel, burun deliklerinden baslayip zaman ve mekân içinde süren siirsel bir yolculuk sunuyor. Yasarken üzerinde durmadigimiz ne varsa, tarif edilemez gelen her neyse, bütün bunlardan birer edebiyat abidesi çikarmayi basaran ender yazarlar arasinda, Baudelaire ile Proust'un yamacinda yerini alan Claudel, çocukluktan ergenlige, delikanliliktan orta yasa, mutlulugun hüzünle iç içe geçtigi bir tür koku sözlügü yaratiyor.Her bir kokunun izlenimci bir tablo gibi, ele avuca gelmez renk vuruslariyla çiziktirildigi, dantelamsi bir dokuyla islendigi, simyaci titizligiyle özlerine inip cesur karisimlarin yaratildigi, zarafet ve nezaket dolu hayat tablolari, altmis üç küçük mücevher... Herkesin kendinden, asina kokularindan bir seyler bulabilecegi Kokular'da, günümüzün bunca örseleyici, süratli, içi bosalmis ve kiyici dünyasinda belki bir an durup baska hayatlarin, baska ihtimallerin tahayyülünü bu koku envanterinden yola çikarak kurabiliriz...Geçmisin kisacik anlarindan baslayarak bellege övgüye dönüsen, siradan, mahrem yasantilarin kutlanip ebedilestirildigi (ve edebilestirildigi) bu kisa metinlerde, yalnizca geçmise güzelleme degil, bizi biz yapan o günlere ve o kokulara bir tesekkür bulabilir; yasama agrimizi dindirecek devayi sezebiliriz.(Tanitim Bülteninden)