Köpek - Öğle Vakti Günah Çıkartma

“Canto’yu okudum ve anladim. Sizi kutluyorum ve               yeteneklerinizden dolayi sizi kiskaniyorum.”MAX FRISCH, kutlama telgrafi, 1963 Alman dilinin yasayan en büyük yazarlarindan Paul Nizon, Bernhard ve Handke düzeyinde bir biçeme sahiptir. Edebiyati “özgürce seçilmis varolussal bir görev” olarak gören, biçimsel özgürlüge her seyden çok önem veren, sanat tutkunu bir kent gezgini olan Nizon, günümüzde yazinsal tür haline gelmeden çok önce, kurgulanmis özyasamöyküsü olarak tanimlanan “öz-kurgu” (auto-fiction) biçimini yenilikçi romanlarinda kullanmaya baslamistir. Köpek, Céline’i, Henry Miller’i, Bulanti’nin Roquentin’ini animsatan tavriyla, kökten bir kirilmanin, geri döndürülemez bir uzaklasmanin serinkanli ve siirsel anlatimidir. Yoldan çikmis, ailesini, köpegini, gönül iliskilerini terk etmis, toplumsal yasamin tüm degerlerine sirtini dönmüs bir sokak serserisinin hikâyesidir bu. Gün boyu kaldirimlarda sürten, çevresindeki marjinal, dislanmis tipleri inceleyen ve sürekli eski yasamini, köpegini, iliskilerini animsayan anti-roman kahramani, yasamin ve yazinin anlamini, mutlak özgürlügü, kesif yalnizligi umutsuzca arayisi boyunca, yazari derinden etkilemis en öznel temalar araciligiyla kendisinin yöntemli bir arastirmasina girisir, dünyanin duyusal izlenimlerine müthis bir dikkatle taniklik eder. “Onun günlükleri bir nehir gibidir, bunlar (Paris’i dolasarak tarayip biriktirdikleri) akip gider ve hikâyelere, romanlara girdiginde, o bu nehirden, karakter adalari yaratir. Sanirim ifade budur. Çok güzel bir tanimlama. Karakter adalari yapar... (Hikâyelerinde) bol özgürlük ve netlik vardir, bunun için onu bazen kiskanirim. Erkeklik de vardir, bunun için de kiskanirim. PETER HANDKE