Koza

15. yüzyilda yasamis, unutulmus bir esrar yumagiymis Firdevsî-i Tavîl. Arzin ve semanin dilini çözmüs, havas ilminin, tiryaklarin ve tilsimlarin sahibiymis efsanevi Davetname’nin müellifi... Adem’in yüzüne ayna tutmus, agzina kadar doldurdugu heybesini askin deryasina gözünü kirpmadan bosaltabilen bir ibretlikmis...Adem ise gündelik hayatla iliskisini kesmis, konar göçer bir kapali kutuymus. Hüma suretinde aska düsmüs, Firdevsi’nin Davetnamesi’nden esinlenerek kayboldugu yollarda kendini hiçlige savurmus. Otaci Çember Hanim’dan sifa, Firdevsi’den aman dilemis. Adem’in gerçeklik algisinin yittigi yerde, hikâyesi can yakan göçebenin, Firdevsi’nin yolculugu baslamis. Uçsuz bucaksiz kavurucu çöllerden Kaf Dagi’nin gölgesindeki dondurucu Hatai ülkesine uzanan yolda, havas ilminin inceliklerini Yada’nin askiyla örmüs. Koza, gerçekle rüyanin iç içe geçtigi, sinirlarin kayboldugu bir dünyada Yada, Hüma, Firdevsi ve Adem’in hayatlarini birbirine baglayan dügümleri anlatan bir hayal/roman. Bir çözülüp bir baglanirken ipler, semaya fisildanan sirli sözler Koza’yla kayda geçiriliyor. Genç romanci Hatice Kesgin’den masalsi bir rüya anlati.Ince Kapak: