Leş Gibi Yalnızlık

Les gibi yalnizlik kokuyorum...
Canim derdin bana.  Dünyada sevgi girmeyen bütün kalplere can olurdum o an.  Adiyla anlamlandigim; Özleminin zirvesinden düsüyorum simdi.  Gözlerinle tutar misin düsmekte olan bedeni mi? Ellerinle kucaklar misin tekrar beni? Bugün ilk sarildigimiz yere gittim.  Yokluguna sarildim, simdi sensizlige agliyorum satirlarimla.  Sensizlikle bekliyorum nefes almayi.  Bütün geceler mecbur degil mi sabaha? Ben de sana mecburum.  Gönül bahçemin solmayan çiçegi, ne sen herkes olabilirdin gözümde ne de herkes sen.  Hayatima girenlere kalbime girenden bahsettim.  Hepsi gitti çok uzak kalplere yerlestiler.  Senin kadar uzak olmadi hiç biri.  Varligin kadar uzak olamadi kimse.  Simdi soruyorum sana hangi kollara kanatlandin kalbimden? Özleminle islattigim su satirlardan yoklugunun derinliklerinden öpüyorum...