Mağrur Adam

Katharine Burdekin’in 1934’te Murray Constantine  takma adiyla yayimladigi romani Magrur Adam, uzak bir gelecegin barisçi toplumundan 1930’larin Ingiltere’sine atilmis sahici “Birey”in bakis açisindan anlatilir.Sinif ve cinsiyet ayrimlarinin bulunmadigi, çift-cinsiyetli, kendi kendini dölleyen, vejetaryen bir toplumdan gelen “Birey”, önce kadin sonra erkek kimligiyle aralarinda dolastigi, kendisine “alt-insan” olarak görünen yaratiklarin dünyasini mesafeli bir bakisla, çogu zaman sasirarak yorumlar.Alt-insanlar hayvani bilinçsizliklerini kaybetmisler ama gerçek insan bilincine de ulasamamislardir. Bu gerginlik sonu gelmez bir çatismaya ve suçluluk duygusuna sebep olmaktadir.Insana özgü bir sey olmadigi için, ayricaligi insani olarak açiklamak pek mümkün degil. Ancak alt-insanlar hayvanlardan daha iyi olduklarina inandiklari gibi, bazi alt-insanlarin ... daha degerli olduguna da inanirlar. Bu daha iyi olma kavramina ayricalik derler ve bu da genellikle ayricalikli olmayanlarin sahip oldugundan daha büyük bir maddi konfor, daha çok güç, özgürlük ve alt-insanlarin mutluluk dedigi seyi elde etmek için daha büyük sans demektir.