Mahkeme Tutanaklarına Göre Menemen İrtica Olayı Davası

Reisicumhur Mustafa Kemal Pasa, 30 Agustos 1925 günü Kastamonu’da yaptigi bir konusmada: “Efendiler ve ey millet, iyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti seyhler, dervisler, müritler, mensuplar memleketi olamaz! En dogru en gerçek tarikat, uygarlik tarikatidir!“ demisti. Onun bu sözlerini ise ayni yil; Sapka Giyilmesi Hakkinda kanun, sonra Tekke ve Zaviyeler ile Türbelerin Kapatilmasina ve Türbedarliklar ile Birtakim Unvanlarin Kaldirilmasina dair kanun ve daha sonra da diger devrim yasalarinin yürürlüge konulmasi izledi. 10 Nisan 1928 tarihinde yapilan önemli bir degisiklik de; Anayasanin 2. maddesiyle laiklik ilkesi kabul edilmisti. Ne var ki; yapilan bu olaganüstü degisimlere karsi olan bazi bagnaz tutucular, iki yil sonra, içlerinde devrimcilere karsi sakladiklari kinlerini küçük bir kentimiz Menemen’de genç bir subayi sehit ederek karsi devrimi baslatacaklarini sandilar. Halbuki; Cumhuriyet Önderinin, daha 1923’de söyledigi gibi: “Irticai fikirleri güdenler muayyen bir sinifa dayanacaklarini saniyorlarsa da; bu kat’iyen bir vehim ve bir zandan ibaretti.“ Nitekim menfur olayi hazirlayip yürütenler toplum içinde yapayalniz kaldiklarini kisa sürede anlamakta gecikmediler. Türk halki, büyük ve tartisilmaz bir çogunlukla devrim ve cumhuriyete bagliligini en açik tavirlariyla ortaya koydu. Iste bu duygularla; Mustafa Kemal Pasa da: “Her türlü girisimlerimizde ilham ve kuvvet kaynagi olan milletimizin güveni tekrar belirince milli ülkümüze yürümekte dayandigimiz temelin ne kadar sarsilmaz oldugunu bir daha görmüs olacagi inancindayim“ diyordu. (Arka Kapak)