Masalından Göçen Kuş

"Susturdum saatlerin tik-tak gevezeliklerini. Içinde annemin fotografi olan saate kiyamadim bir tek. Duvara astim öylece. Polis beni ariyor olsa da susturmadim annemin sesini. Polise vermez annem beni. Rakamlarini neden mi kazidim? Annemi kurtarmaya yeminim vardi. Rakamlar babamdi."Masalindan Göçen Kus, birbiri ardina devrilip duran mutsuz hatiralar kavanozlari ve cam kiriklariyla dolu bir anin içinden, aklin biçak sirti sinirlarinda dengede durmaya çalisan kadinlarin, adamlarin ve hayati tek ayaküstünde bekleme cezasina mahkûm yasayan çocuklarin hikâyelerini anlatiyor. Kollari çekilmekten sarkmis hirkalari gibi her seyi çekip sündürmeye, uzatip yetirmeye meyilli yalniz kadinlarin, masalindan göçmüs ama çocuklugundan göçememis olanlarin, yagmura yetismek telasindaki bir yazarin kaleminden dökülen öyküleri. Fonda yer yer çok tanidik sarkilar esliginde…Mevsim kisa dönmeden, yazin son isiklari gibi solmaya baslayan 'salçali ekmek' kivamindaki çocukluk anilarindan sesleniyor bize Hanife Altun. "Aklim tozseker, düsünceler karinca" diyerek…(Tanitim Bülteninden)