Mihail

Panait Istrati romanlarinda çogunlukla yolculuklarini anlatir. Fakat gezdigi ülkeler degil, tanidigi insanlar ön plandadir. Yapitlari kendi yasamiyla bütün insan kardeslerinin çektiklerinin son derece içten, dürüst, gösterissiz karisimiyla olusturulmus; bir bakima Balkanlar’da yazilmis “Memleketimden Insan Manzaralari”dir. Pek çok dilde okunan, sevilen bir yazar olusu da bunu dogruluyor gibidir. Mihail, Istrati’nin diger kitaplari gibi Balkanlar’i mekân seçmistir. Tuna Nehri kiyisindaki Ibrail’de herkesten farkli, yasantisini sevgi üzerine insa eden Adrien, firinda çalisan Mihail ile tanisir. Mihail farklidir. Fransizca kitaplar okur, alti yedi dil konusur. Ancak herkese karsi mesafelidir. Kolay kolay insanlarin ona yaklasmasina izin vermez ama yine de her zaman hayatin içinde, sokaklardadir. Adrien ve Mihail sanat, edebiyat, yasam ve insan üzerine sürdürdükleri sohbetler sirasinda birbirlerine arkadasligin sarsilmaz sevgisiyle baglanirlar.