Mimarlar Neden Hala Çiziyor?

Bu kitapta, sanal üniversite derslerinden olusan iki metin biraraya getiriliyor. Metinlerden ilki bilinçli çizim, ikincisi de yaratici çizim üzerine.
Kitabin amaci, Rönesans Italyasi’ndaki 15. yüzyil stüdyolari (per­spectiva naturalis’in yerine perspectiva artificialis’in geçtigi dönem) ile 16. yüzyilda akademilerin kuruldugu (desinatörün zanaatkâr olmaktan çikarak ögretmen haline geldigi dönem) zaman dilim­leri arasindaki uzun yillara göndermelerde bulunarak, mimari çiz­imin en derindeki anlamini bilimsel kodlarina geri döndürmektir.
Kitap boyunca insanligin bütünlüklü tarihinin içinden geçiyoruz. Aralarinda bag olmadigi sanilan önemli insanlarin hangi kaygilarla birbirlerine baglandigini görüyoruz: Michelangelo Buonarroti ve Albert Einstein, Andrea Palladio ve Louis Armstrong, Giacomo Leopardi ve Robert Venturi.
Hepsi de bize bildigimiz üç boyut, yani genislik, yükseklik ve derinligin yetersiz kaldigini, bunlara iki boyutun daha, tarihin ve kültürün de eklenmesi gerektigini söylüyor.
Mimarlar iste bunun için hâlâ çiziyor.